Indische recepten
-
Tempeh
Ingrediënten 300 gram zwarte gedroogde bonen. scheutje azijn Tempeh starter Zip lock diepvrieszakken En zo doe je het: Tempeh maken is eigenlijk heel makkelijk. Week de zwarte bonen (ja, ik maak zwarte bonen tempeh.) een hele nacht. Daarna spoel je ze af en zet ze op met water. Dan kook je ze een half uur tot ze bijna gaar zijn. Even checken kan iets langer zijn. Giet de bonen af en laat ze afkoelen. Neem nu je azijn (ik gebruik ook wel rice vinegar) en giet een klein scheutje door de bonen. Schep dat om. Nu open je je zakje tempeh starter en neem er een theelepel uit. Roer dit…
-
Veganindo mega loempia
Mega loempia om te delen Vroeger als mijn vader dan een zaterdag lang loempia’s maakte moesten we soms helpen vouwen. Meestal deed mijn vader overigens zijn geheime kookkunsten in de nacht als wij allang sliepen. Ik lag schuinboven de keuken en kreeg vaak alle lekkere geuren mee. Maar loempia’s vouwen moet iedereen kunnen. Loempiavellen zou je natuurlijk zelf moeten maken. Maar ik heb grote vierkante vellen in mijn vriezer liggen voor onze mega loempia. Die vouwen we dan ook iets anders. Eerst de vulling Eerst maken we de vulling en zorgen dat dat heel smakelijk is. Ik wijk iets af van het traditionele omdat ik grote witte reuzebonen heb en…
-
Complete rijsttafel? Keukengeheimen voor jou…
Keuken geheimen uit mijn dapur Keukengeheimen uit de dapur? Speciaal voor jullie heb ik een aantal traditionele gerechten geveganiseerd. Dat wil zeggen volledig plantaardig gemaakt. Met dit digitale boekje kun jij een complete rijsttafel op tafel toveren. Straks draai jij je hand niet meer om voor een heerlijke lemper! Geen nieuwe recepten maar aloude recepten Dit boekje is gemaakt omdat ik een 21 diner moest koken voor mijn dochter. Ik wilde graag wat Indische geheimen doorgeven, die ik weer van mijn vader had doorgekregen. In dit geval alleen helemaal vegan. Ik hoop dat het goed gelukt is en duidelijk. Aanvullingen en tips zijn meer dan welkom, voordat we een echte…
-
Pasteitje- de kleinere versie- om zo te snoepen
Pasteitje smullen bij de toko Wanneer we vroeger inkopen gingen doen bij de toko, mocht ik heel soms iets uitkiezen om te smullen. Of we deelden samen één pasteitje. Uiteraard wilde mijn vader proeven zodat hij het thuis kon namaken. Vaak nog lekkerder ook. In mijn tienertijd werd het de Vietnamese loempia die favoriet was bij mij. Kwam vast omdat de Vietnamees vlakbij mijn school stond. En voor één gulden (ja, zo oud ben ik)had je een loempiaatje. Eigenlijk heeft het overeenkomsten. Meestal zit in Indonesiche versie iets meer groente. Culturen Trouwens best bijzonder dat de samosa, het pasteitje en dergelijke in meerdere culturen bestaat. Allemaal aangepast aan eigen kruiden…
-
Indische zwarte bonen
Slowcooker Indische zwarte bonen Indische zwarte bonen in plaats van Chili no carne? Lees maar het kan! Mijn slowcooker is voor mij echt een uitkomst. Vooral als ik alleen in de ochtend even tijd heb om eten klaar te maken. Rijst zoals je hebt kunnen lezen in de andere blog, staat in het bed en blijft warm tot etenstijd. ‘s Avonds kun je dan zo eten. Ben enorm blij met mijn slowcooker! Meestal komen er winterse recepten in de pot, dit recept kan echter ook zomers. Een mooi zwarte bonen recept met een Indisch tintje. Mijn vader besloot altijd te gaan koken een dag van te voren. Uhm… De avond van…
-
Jouw sambal goreng chutney
Sambal Chutney- chutwel Wij deden altijd een spelletje, vermoedelijk als we lang in de auto moesten zitten. Chutnie- chutwel of Java- Neeva. Zo kwamen we de tijd wel door, weet jij er ook een paar? Vroeger maakte mijn moeder de heerlijkste chutneys, met mango- appel- tomaat… Ik weet niet meer precies. Ze heeft me beloofd haar recept op te zoeken. Maar ik wil nu zo graag een soort sambal maken. Ik heb namelijk een overschot aan verse tomaten. Dus ik heb een zak vol rode pepers gehaald, of zoals mijn vader altijd zei:”Lombok”. En op zoek naar -sambal goreng tomaat-, dat veganiseren, plus eigen creativiteit. Niet alle sambals (chutney) zijn…
-
Is witte rijst voedzaam? Hoe kook je witte rijst?
Gezonde witte rijst Witte rijst aten we bij ons thuis eigenlijk altijd, als we rijst aten. Mijn vader hield van witte rijst. Altijd werd het zonder zout gekookt. Maar straks meer over de kookwijze. Er kwam een periode van biologisch eten, gezonder eten in ons gezin. Daarmee werd ook de zilvervliesrijst geïntroduceerd. Mijn vader mopperde daarover, het was rijst die niet goed was schoongemaakt. Er zat immers nog het vliesje om. Nog altijd heb ik meerdere soorten rijst in huis: kleefrijst, witte rijst, zilvervliesrijst, lontong. En ik bleef aannemen dat gewone rijst vast niet zo gezond was. Met de honger kindertjes op mijn netvlies met hun beriberi buikjes. Maar waarom…
-
Mijn papa & zijn fameuze bamisoep
De droevigste dag…. “Die lekker bamisoep van je vader” dat roept emoties op. Op 8 mei 2010 overleed mijn vader, het doet nog steeds pijn. Het is anders als mensen overlijden, die je niet zo na staan. Wanneer het je eigen vader is, staat je wereld stil . Ik kan niets meer vragen. Geen recepten vragen. Ik graaf in mijn geheugen en zie ons weer staan in de keuken. Ik ging op mezelf wonen en moest dan goed kunnen koken. Maar ik was een beetje makkelijk. Luisterde soms maar half. En als ik bamisoep wou eten, dan at ik dat wel thuis. Als ik er toch zin in had deed…
-
Nasi Goreng
Restjes Wanneer wij thuis nasi goreng aten, waren dat restjes. Het betekent dan ook letterlijk: opgebakken rijst. Rijst van de vorige dag daar maak je nasi goreng van. Je doet er wat groenten bij en je hebt een maaltijd. Nu als je het bij de Chinees haalt krijg je er steevast kroepoek en sambal bij. Vandaag mag ik in de grote wok van mijn vader wokken. Ik vind het een beetje spannend. Alsof hij nog over mijn schouder meekijkt en zachtjes instructies influistert. Mijn moeder geniet er erg van als er Indisch voor haar wordt gekookt. Dus vandaag maak ik voor haar nasi goreng, ook omdat het lekker makkelijk is.…
-
Culturele schaamte, ziekte? -sakit -beetje bubur dan maar?
Bij ziekte eet je bubur? Bubur? Wat is dat? Deze blog heeft niets met eten te maken maar het intrigeerde me. Tenminste ik knoop er wel wat te eten aan want dit is nu eenmaal een foodblog. Ik ben in een boekje aan het lezen van Lin Button*, daarin beschrijft ze het fenomeen culturele schaamte. Hoe je dat kan meekrijgen van je voorouders. Toen mijn vader naar Nederland kwam wilde hij maar één ding dat was aanpassen, integreren. Geruisloos assimileren…. Hij werd liefdevol opgevangen door twee Amsterdamse dames die hem in huis namen. Trouwde later een Nederlandse vrouw. Wij als kinderen leerden helaas geen Maleis*. Je bent immers in Nederland,…